თანამგზავრებს ეძებს შემოქმედი, არ ეძებს იგი ფარას და მორწმუნეებს
დიდხანს ეძინა ზარატუსტრას და ვარდისფერმა ალიონმა კი არა დილამაც გადაიარა მის სახეზე. ბოლოს როგორც იქნა თვალები გაახილა და გაოცებით შეხედა ტყეს და მის სიმშვიდეს, გაოცებით შეხედა საკუთარ თავს. მერე ისე სწრაფად წამოდგა, როგორც მეზღვაური, რომელმაც მოულოდნელად მიწა დაინახა და სიხარულის ყიჟინა დასცა. მან ახალი ჭეშმარიტება იხილა და ასე თქვა გულში: სინათლე მოვიდა ჩემთან: მე თანამგზავრები…